İki Cihan Güneşi Peygamberimiz

Zebur, Tevrat ve Incil onu mujdelemisti. Cinlerden "hatif" adiyla bilinenler, insanlardan ise evliya ve kahinler, ondan cok onceleri haber verdi. Nubuvvetini, dogumundan hemen once ve sonra meydana gelen harikalar ispatladi. Ay, bir isaretiyle ikiye bolunurken, agaclar onun cagirmasiyla yanina geldi. Ona golge yapmak icin kosan bulutlar, duasiyla rahmete donustuler. Susuz kalan ordular, parmaklarindan cesme gibi akan sularla; ac kalanlarsa bereket duasiyla hayat buldular. Bu kainat onun icin yaratilmisti. Eger istese idi, daglar, taslar onun icin altin olurdu. Butun bunlara ragmen, onun gozu bizim ustumuzdeydi. Ummetini Cehennem'den kurtarmak, mirac sirasinda gozle musahede ettigi Cennet'e, ezeli ve ebedi hazinelere kavusturmak icin goz yasi doktu, iskenceden iskenceye ugradi. Fazladan bir kisinin iman etmesi icin, bu iskencelerin tamamina raziydi. Cunku o, Rahmet Peygamberiydi.